Ημερολόγιο · σελίδα νούμερο οχτώ

“Ήμασταν τρία παιδιά τριάντα χρονών, αλλά όχι τρία τριαντάχρονα παιδιά.”

Πρώτη φορά πήγαινα σε παράσταση έχοντας τόσο άγχος. Δεν είμαι σίγουρος γιατί άγχος, δεν είμαι σίγουρος τι είδους άγχος. Ίσως υποψιαζόμουν ότι θα με κάνει να νιώσω λιγότερο θεατής. Δεν γνωρίζω κατά πόσο ο Σαμσών Ρακάς αισθάνεται θέαμα. Έτσι κι αλλιώς, δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο.

Έχω κάποιες σημαδούρες στον κόσμο. Το να με κάνουν βόλτες με το αυτοκίνητο είναι το αγαπημένο μου πράγμα στον κόσμο. Η Αθήνα είναι το αγαπημένο μου μέρος στον κόσμο. Η γραφή είναι ο αγαπημένος μου κόσμος.

Μπήκα πρώτος στο ξέφωτο και βγήκα τελευταίος. Ένα πράγμα σκεφτόμουν: αν υπάρχει κοσμογονία, τότε υπάρχει και κοσμοκτονία.

του Αλεκσάντερ Πλατς