«γιατί δε ντύνουν τους νεκρούς casual;»

Απαγγέλθηκε στα σκοτάδια του Φιλοπάππου.
Κρυφοκοιτάχτηκε στο θέατρο Σφενδόνη.
Περιπλανήθηκε στην πόλη με τις παραστάσεις αυτοκινήτου.
Τώρα ήρθε η ώρα του να διαβαστεί.

∇

–έχεις φτερά;
–έχω
–θα μου δώσεις;
–θες να πας κάπου;
–ναι
–τότε δε σου δίνω
–γιατί;
–γιατί θα φύγεις
–δε μ’ αγαπάς;
–υπερβολικά
–κι εγώ
–τότε γιατί θες να φύγεις;
–γιατί θέλω να σε ψάξω

σελ. 175

στο νότο τη μορφή λύκου»

Μαρτυρίες Ουτισμού

1

ένα ουτιστικό ερωτηματολόγιο

(δια χειρός Ειρήνης Καραγιαννίδου)

«Υπάρχουμε για να μας κλέβουν οι θεοί αγάπη; Σπέρμα τίνος; Και μετά; Επιτέλους οι αρχάγγελοι τι κάνουν; Υπάρχει άραγε στο δάσος μας διανυκτερεύον φαρμακείο; Βέργα τι είδους; Ποια είναι η συνταγή του οστού; Ό,τι πνευματίζεται ειν´ καταραμένο να βολοδέρνει; Και μετά; Are you kidding me ολότελα; Πόσες τρύπες κάνουν ένα κομμάτι ξύλο να ονομαστεί φλογέρα; Και μετά; Τι βλέπουν τα μάτια σου; Τι δεν ποθείται από δόλο για να το γευτείς πριν να γεράσει; Πού το ´χουν θάψει το ποταμάκι; Πιστεύεις στο θαύμα όπως ο Σικελιανός; Ο Στάμος χώρισε την Μπήτζα μέσα στην Τουρκοκρατία; Και μετά; Τι έχει να χωρίσει η προφητεία απ´ την νεκρομαντεία; Ψεύδεται ο έρωτας όταν έχει έμπνευση; Οι ταφόπλακες είναι μονάδα μέτρησης της αξίας μιας αγάπης στον Άδη; Τι σε κοψοχόλιασε; Ήπιες το αμίλητο νερό του πολιτεύματος το δηλητηριασμένο; Μήπως μπουκώθηκες γρασίδι; Τώρα τρομάζεις; Και μετά; Αν βγάλει η ιδέα σάρκα γίνεται θνητή; Από πού είσαι; Σε στενεύουν οι ελβιέλες; Να ´κανε λάθος άραγε στο νούμερο ο νεκροθάφτης; Και μετά; Μαζί δεν το ´δαμε το όνειρο; Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις; Υπάρχει το ανάποδο στον ήλιο; Είναι ο Ερωτόκριτος η Σολομωνική του Λιβικού Πελάγους; Παίζει η ανθρωπότητα καλό τσέμπαλο; Αν αφαιρέσεις τη χρησιμότητα της αντανάκλασης στον καθρέφτη διακρίνεις τι; Τι το ´θελα; Θες να σου ορκιστώ ξανά; Και μετά; Κοιμόμαστε τα βράδυα ή προβάρουμε τον θάνατο αμακιγιάριστοι; Ποιος γέννησε την ενοχή; Εδώ σε πονάω μήπως; Αυτός που γράφει ποιήματα λέγεται ποιητής; Ο μαύρος αναπτήρας BIC είναι βαρύτερος απ´ τον άσπρο; Τι θες να πεις; Και μετά; Η φλόγα του κεριού έχει το ίδιο σχήμα με το δάκρυ; Ο βασιλικός θέλει γλάστρα; Ποιο είναι το όνομά σου; Και μετά; Τι άλλο ζητάς; Αίμα; Εκσπλαχνισμό; Κομμένα δάχτυλα; Την ανθρωποθυσία μου; Μήπως νηπιοβαπτισμό σε νεροχύτη; Έχει παραθυράκι ο μύθος; Και μετά; Τι ζήλεψες; Ποιος Ισαάκιος ποιος; Γιατί το πες αυτό; Τι λάθος; Μήπως ανήκεις στη φυλή των ´Αστομων; Και μετά; Το ποίημα στον τάφο του Ραγκαβή τι μέτρο χρησιμοποιει; Πού λογοδοτεί το κλάμα σου; Με προσέχεις; Πώς το ´γραψες έτσι το μηκυναϊκό; Για το λιμάνι καλά πάω, πατριώτη; Σ´ έχει ξυπνήσει κεραυνός που έπεσε στο όνειρό σου; Και μετά; Βρέχει εκεί που βρίσκεται ο λογισμός σου; Έχω φακές θες; Έναν ποιητή Ταγκόρ τονε ξέρεις; Πόσες διαπιστώσεις για την πνευματική απώλεια θα κάνουμε χωρίς να μιλάμε γι ´ αυτήν; Γενικά από σκαρφάλωμα πώς πάνε οι θελήσεις σου; Τι διάολο κάνανε; Και μετά;  Πρώτα μαρμάρωσε ο Θεός κι ύστερα έγινε; Μαζί μου τα βάλανε; Πόσο ζυγίζει η φωτιά; Τα κατάφερα; Η άπνοια είναι καιρική συνθήκη; Λίτσα, εσύ; Τι νομίζεις; Ψήνεσαι; Ρεμβάζεται η πείνα; Και μετά; ΠΑΟΚ είσαι ή ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ; Κρατάς μυστικό; Οι καλαμιές γέρνουνε πάντα προς τα ´κει που έγινε ο φόνος; Πότε παίζει η ΑΕΚ; Τι να σου πω; Ρε Αδάμ, θα το ξανάκανες; Και μετά; Το επίδικο είναι τι; Ακούτε;  Γιατί χάσκει; Γιατί κάθε τρεις και κάτι αιώνες καταρρέει ο τρούλος της Αγιασοφιάς; Τότε γιατί θες να φύγεις; Αν δεν υπήρχε η Συγγρού θα γράφαμε ακόμη με ομοιοκαταληξία; Το λακκάκι στον κρόταφο η φύση το ´φτιαξε για την κάννη; Και μετά; Ποιο γκιώνισμα δεν έρχεται από τα πέρατα; Η τελευταία λέξη της σιωπής είναι κουλουβάχατα; Και μετά; Η φωνή του τζίτζικα με τη φωνή του κούκου συναντιούνται το ξημέρωμα; Ή για να στο πω αλλιώς: το πουλί που το ´σκασε μαζί με το κλουβί του φοράει φυλακή ή πανοπλία;»

Ολόκληρο το κείμενο εδώ.

2

 Ούτε με πάταγο, ούτε και με λυγμό, αλλά με δάγκωμα σε ελενίτ

(του γιώργου δομιανού)

πάρε το και κράτησέ το σφιχτά. μην το ακουμπήσεις σε ράφι βιβλιοθήκης. αλλά στην τελική όπου και να το ακουμπήσεις μέσα στο σπίτι, αυτό θα έρθει να σε βρει.

Ολόκληρο το κείμενο εδώ

3

 Τα φυσικά και μετά τα φυσικά

(του Κίμωνα Θεοδώρου)

Ξετυλίγεται ένα έπος ανηρωικό πάνω στα χνάρια μιας μοίρας που σβήστηκε, οδηγώντας σε υποθετικές αλήθειες αργόσυρτα σαν η κατήχηση της Κυριακής να ακουμπά το αιώνιο. Ανάμεσα σε αναμνήσεις του παρελθόντος («η παιδική ηλικία κάνει διαρκώς μήνυση στο θεό») και του μέλλοντος («ο προορισμός λέω υπάρχει / και θα ‘ναι βάναυσος πολύ»)

είναι στιγμές που το παρόν φρενάρει 
λες και έκοψε το βήμα του να πάρει μάτι 
τον κώλο της αιωνιότητας 

Ολόκληρο το κείμενο εδώ

.

με θεωρείτε πολιτικό ποιητή;

σελ. 32