Οι εκδόσεις Υποκείμενο ανοίγουν τον κύκλο
των «Αγνοούμενων ποιητών»
[Περιστατικό Πρώτο]
Δημήτριος Παπαρρηγόπουλος / Ιωάννης Καρασούτσας
Οι δυο θλιμμένοι των Αθηνών του 19ου αιώνα
Σάββατο 28.5.2016
Επτάθρονο Φιλοπάππου
Ώρα έναρξης: 22:00
«Δεν είναι επιθανάτιος θρήνος· άρα δεν είναι ποίησις»
Δημήτριος Παπαρρηγόπουλος
το άτακτο παιδί της εποχής του / o φιλόσοφος του ρομαντισμού
ο συγγραφέας των μηδενιστικών «σκέψεων ενός ληστού»
ο ταγμένος στο αδιέξοδο της ουτοπίας
ο εξτρεμιστής των συναισθημάτων / το ίνδαλμα του Καρυωτάκη
ο τριαντάχρονος νεκρός έπειτα από πρωτοφανή απεργία πείνας το 1873
Ιωάννης Καρασούτσας
ο μελαγχολικός υπάλληλος / o ψυχικά πάσχοντας
ο ταγμένος στο αδιέξοδο της πατρίδας / ο υμνητής της φύσεως
ο ιδανικός αυτόχειρας / ο αφελής άγιος / ο πλασμένος από δάκρυα
ο πρωτοπόρος του λυρισμού / ο άνευ προσώπου / το ίνδαλμα του κανενός
Ο υπερβατικός δεσμός
στις 21 Μάρτη 1873 κηδεύεται ο Παπαρρηγόπουλος στην Αθήνα
την ίδια μέρα ο Καρασούτσας αυτοκτονεί κάπου στην Αθήνα
η απορία μας κάτι περισσότερο από δικαιωματική
να συνδέονται άραγε τα δύο γεγονότα σε φυσικό ή μεταφυσικό επίπεδο;
Ο ρεαλιστικός δεσμός
ο αγνότατος ρομαντισμός / η βασανιστική έλξη της ιδέας του πεθαμού
η αποδέσμευση από τον εξαναγκασμό του καθημερινού χρόνου
η έννοια της αυτοκαταστροφής / η αγιοποίηση του μαρτυρίου
η πίστη στην ιερή έννοια της φιλίας / ο διωγμός τους από τον ερχομό της δημοτικής
Η προσφορά μας
εύρεση ενός ανέκδοτου ποιήματος του Καρασούτσα
προαναγγελία θανάτου μέσω μιας προσευχής στον Ήλιο
ένα ελάχιστο ίχνος ζωής λίγο πριν την αυτοκτονία του / συγκίνηση
Το ερώτημά μας
εκδήλωση σαν πείραμα του καιρού / ένα επίδικο ερώτημα
απαγγέλεται η ποίηση της καθαρεύουσας στον αιώνα των greeklish;
Ο στόχος μας
μοναδική μας επιθυμία ετούτη / να μετατρέψουμε τους αγνοημένους ποιητές
τουλάχιστον σε αγνοούμενους / ακόμη και σε μας τους ίδιους αν χρειαστεί
***
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗΣ
Η πιο κοντινή είσοδος είναι η κεντρική πύλη του Φιλοπάππου (εστιατόριο Διόνυσος). Μόλις εισέλθετε προχωράτε όλο ευθεία προσπερνώντας την εκκλησία του Λουμπαρδιάρη και τα μετέπειτα δύο στενά. Στο τρίτο στενό, όπου υπάρχει και η ενδεικτική πινακίδα για το θέατρο της Δώρας Στράτου, στρίβετε δεξιά. Στα πενήντα μέτρα θα μας βρείτε. Μπορείτε να φέρετε και τα ποτά σας γνωρίζοντας πως οφείλουμε να διατηρήσουμε το χώρο καθαρό.
[Σε περίπτωση δυσκολίας τηλεφωνήστε στο 6947621403
και σας παραλαμβάνουμε από την εκκλησία του Λουμπαρδιάρη]
Ακολουθεί αναλυτικός χάρτης
«Τον ύπνον τον ανεξέγερτον υπνώττει!»
[ακολουθούν πραγματάκια προαιρετικής προθέρμανσης]
Αφιέρωμα στον Παπαρρηγόπουλο από τον Δημήτρη Τρωαδίτη στο περιοδικό Παλινωδίαι
Αφιέρωμα της Γλυκερίας Μπασδέκη στον Παπαρρηγόπουλο [με bonus ποίημα]
Ένα απόσπασμα από την τετρασέλιδη εισήγηση που θα μοιραστεί δωρεάν στην εκδήλωση
(με αρκετό βιβλιογραφικό ενδιαφέρον)
«Από την άλλη μεριά της ουτοπίας, η εξίσου πεισιθανάτη ευαισθησία του αυτόχειρα Καρασούτσα κινείται σε εθνικά πλαίσια, με αρκετές βέβαια σοσιαλιστικές αναλαμπές. Τον απασχολεί ο μύθος, ο πατριωτικός ηρωισμός, το ελληνικό φως και δίνει απευθείας τη σκυτάλη στους ελληνοκεντρικούς ποιητές. Μα δεν έχουμε καμία διάθεση να τον χαρίσουμε στις υστερικές φωνές του έθνους. Γιατί υπάρχουν αρκετές απελευθερωτικές στιγμές στο έργο του που ξεπερνάει τις εθνικές αγκυλώσεις και υμνεί απλά την πλάση: το φθινόπωρο, έναν κιθαρωδό, ένα λουλούδι. Αυτό είναι το αυθεντικό πρόσωπο του Καρασούτσα που μας απασχολεί. Σε τούτα τα ποιήματα είναι που ξεδιπλώνει δυναμικά την έμπνευσή του. Κι ίσως αυτός είναι ο διχασμός που θα τον καταβάλλει. Κάπως παράτολμα θα λέγαμε, πως η αδυνατότητα να ενώσει τον ρομαντισμό για την πατρίδα με τον ρομαντισμό για την άχρονη φύση είναι σε εσωτερικό επίπεδο μια βασική αιτία που θα τον οδηγήσει στην «τρέλα» και τελικά στην αυτοκτονία. Να γιατί συνομιλεί απευθείας με τη σπουδαία φιγούρα του Περικλή Γιαννόπουλου ο οποίος κουβαλώντας το ίδιο αδιέξοδο, ας το ορίσουμε ως αδιέξοδο της πατρίδας, θα μπει έφιππος στα νερά της Ελευσίνας και θα χαθεί για πάντα».
κλικ για ανάγνωση [ενάντια στην τροπή των πραγμάτων]
Εμφανίζεται όρθιος ο Παπαρρηγόπουλος το 1872, λίγους μήνες πριν πεθάνει.
(από την έκδοση των ποιητικών απάντων του – Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, 2006)